Hoi allemaal, ik ben Lisanne, 20 jaar en kom uit Amsterdam. Afgelopen seizoen heb ik lesgegeven in Groβarl bij Skischule Panorama. Een kleine maar erg gezellige skischool waar iedereen elkaar kent en je regelmatig met je baas in de après ski staat. Voordat ik eindelijk besloten had mijn droom om skilerares te worden waar te maken, heb ik 2 keer een studie geprobeerd, deze bleken allebei niet wat ik wilde. Ik besloot dat het tijd was voor wat anders. Ik ben mijn avontuur om skilerares te worden begonnen omdat ik mezelf beter wilde leren kennen. Niets bleek minder waar, het was voor mij de beste keuze die ik heb kunnen maken. Ondanks de ups en downs, tranen van geluk of verdriet (ja je hebt ook je moeilijke momenten) had ik dit seizoen voor geen goud willen missen!
De opleiding en de eerste weken in de skischool
De laatste 5 jaar heb ik gesnowboard waardoor ik best onzeker was over mijn skiën. Daarom heb ik voor de 3 weekse ski-opleiding gekozen met Snowminds en het is voor mij de beste keuze geweest. Je hebt genoeg tijd om je voor te bereiden op je Anwärter en je skitechniek te verbeteren, ook weet je door de trainingen beter wat je tijdens de Anwärter te wachten staat. Met je trainer oefen je op alle onderdelen en ski je vaak alleen voor waardoor je goede feedback krijgt om vol vertrouwen je examens in te gaan. Daarnaast heb je nog extra tijd om leuke dingen te doen met vrienden zoals een dagje Zell am See, het zien van een ijshockeywedstrijd of samen met vriendinnen een drankje doen in het dorp. Dan komt de dag van de waarheid, het examen. Iedereen is natuurlijk super zenuwachtig maar tegelijkertijd kan je ook niet wachten tot je eindelijk klaar bent om aan een nieuw avontuur bij je skischool te beginnen. Dan kom je aan bij je skischool, alles is nieuw en je kent weinig mensen. De baas is dan ook niet de allerliefste en dan heb je het zeker even moeilijk. Ik heb mij aan het begin best alleen gevoeld. Je moet je eigen plekje dan nog vinden, maar zodra je je plekje vindt kan het feest beginnen.
Het leven als skileraar
Het dorp Groβarl voelt inmiddels voor mij als thuis. Het is een klein dorp maar erg gezellig, iedereen kent elkaar waardoor je nooit echt alleen bent. Het gebied is relatief klein met ongeveer 70 pistekilometers, maar ik zelf heb nooit het gevoel gehad dat de pisten saai werden. Ik heb vooral kindergroepen lesgegeven waardoor ik doordeweeks vaak alleen de blauwe pistes was te vinden. Echter zijn de kindergroepen het leukste om les te geven. Het is zo gaaf gevoel dat zo’n groepje kinderen achter je aan skiet en als ze goed genoeg zijn ook nog van de rode piste gaan. Na zulke dagen skiën zie je al jouw kinderen trots naar papa en mama lopen om te vertellen dat ze vandaag van de rode piste hebben geskied. Op vrijdag is het bij ons wedstrijd dag en het hoort er dan ook bij dat je in je seizoen minimaal 1 keer “Panschi” de mascotte bent geweest.
In de skischool
Veel barretjes zijn er niet in Groβarl, maar de après ski lijdt daar zeker niet onder. Boven op de berg zit de Gehwolf schirm (de vaste bar van onze skischool) hier zijn veel van onze leraren te vinden voor een drankje na de les. Maar ook regelmatig voor een schirmparty tot laat in de avond, waarna we naar beneden skiën in het donker (wat niet altijd even succesvol is). Beneden in het dorp zit 1 bar waar altijd wel een paar leraren te vinden zijn, de Rambazambar. En je weet dat de avond geëscaleerd is als je eindigde in de Rauchkuchel.
In onze skischool werkten Nederlanders, Denen, Duitsers en Oostenrijkers, binnen de skischool moesten we van de baas Duits praten, maar vaak werd dit Engels. In het laagseizoen hadden we rond de 20/25 leraren en in het hoogseizoen waren dit er ongeveer 50. Ik woonde met 12 anderen in het grootste skilerarenhuis. Met 3 andere meiden op de kamer werd ik ‘s ochtends altijd wakker met een lach, als een van ons (weer eens) een domme opmerking maakte. Het kan erg druk worden in ons skilerarenhuis. Vaak kwamen andere leraren bij ons aan voor een biertje of voor een spelletje King of Booze voordat we uit gingen. Ook zaten we weleens met zijn alle op de bank om een filmpje te kijken of gingen we met de meiden naar de sauna voor een meidenavond.
De mooiste momenten
De mensen binnen de skischool zijn voor mij echt een familie geworden. Doordat je in een kleine skischool werkt ken je iedereen en is alles heel persoonlijk. In het seizoen worden ook verschillende activiteiten georganiseerd voor de skileraren, zoals de jaarlijkse jagatee party bij ons in huis waar de baas huisgemaakte jagatee komt maken, het Bradl eten op de berg waarna we vervolgens in het donker zonder licht van de berg naar beneden rodelen en het afscheidsdiner waarna er samen met de baas een aantal leuke drankspelletjes gespeeld werden. 2 keer per week kregen we skileraren training, dan moest je met de eerste gondel rond een uur of half 8 omhoog (voordeel is wel dat je in januari een prachtige zonsopkomst ziet). Wanneer er een goed laagje poedersneeuw was gevallen, dan was het alleen maar keihard off-piste knallen. Dit waren de zware, hemelse, maar zeker leerzame trainingen.
Oud en nieuw
Oud en nieuw is een van mijn favoriete periodes geworden. Veel leraren in de skischool en veel kindergroepen op de berg, overal is het gezellig en er zijn altijd wel een paar mensen in voor een biertje en een potje nagelen. Ik heb in deze tijd ook veel Duitse en Oostenrijkse vrienden gemaakt waar ik nog steeds contact mee heb. Poederdagen staan ook erg hoog op mijn lijstje, maar doordat ik veel kindergroepen heb lesgegeven kon ik niet veel poederdagen meemaken. Ondanks dat ik weinig poederdagen heb meegepakt, heb ik zeker wel genoten van de poederdagen dat ik erbij was. Wat ik ook zeker niet ga vergeten is de huttenrally! Met een groepje van ongeveer 7 gingen we met onze schoenen omhoog en liepen dan de piste naar beneden. Bij elke bar/alm stopten we voor schnapps. De jaarlijkse ladyskiwoche waarbij er in het dorp een mega tent wordt neergezet en het een week lang feest is mag je ook zeker niet missen.
Ik heb tijdens mijn seizoen in Großarl zo veel leuke dingen meegemaakt. Voor mij is een seizoen in de sneeuw echt het leukste wat er is en zal ik het zeker iedereen aanraden. Voor iedereen die besluit een seizoen te gaan doen: Geniet ervan en maak veel foto’s en filmpjes want voor je het weet is het seizoen weer voorbij. Ik ben volgend jaar in ieder geval weer terug te vinden op de pistes.
Groetjes,
Lisanne
//
Heb jij nu ook zin om een seizoen te doen in de sneeuw? Meld je dan hier aan!